Wspólną cechą oczyszczalni niebazujących na drenażu lub tunelach rozsączających jako sposobie doczyszczania ścieków, jest konieczność odprowadzenia oczyszczonych ścieków do odbiornika. Może go stanowić rzeka, rów melioracyjny, studnia chłonna itp.
Studnię chłonną można stosować tylko w podłożach dobrze przepuszczalnych oraz gdy poziom wody gruntowej znajduje się co najmniej 1,5 m poniżej dna studni. Najczęściej konstrukcja studni chłonnej przypomina konstrukcję tradycyjnej kopanej studni wykonanej z kręgów betonowych, z tą różnicą, że w studni chłonnej dno stanowi co najmniej 1,0 m warstwa żwiru. Minimalna średnica studni chłonnej wynosi 1,0 m. Nie zaleca się stosowania studni chłonnych w przypadku zrzutu ścieków większego od 1,0 m3/d.
Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie by odbiornikiem ścieków oczyszczonych był drenaż lub tunele rozsączające.